KARANLIK GECE
Işıklar çoktan söndü, karanlık gece.
Vapurlar geçiyor, sesler hece hece.
Dolunay boğaz da, bir büyük bilmece.
Durgun deniz sahili yalar, sessizce.
Karanlık gece, fener yoktur elimde!
Sessizlik ruhumda geziyor, sakince!
Kararmış bulutlar da, yürür üstüme!
Topraklar susamış, yağmurun hükmüne.
Kocaman damlalar düşünce denize.
Rüzgâr sevdalanır, denizin sesine.
Birazdan aparıp yutacak sahili.
Kıyıya koşmaz dalgaların sakini.
Hırsla kumlara vurur, hızı kesilir.
Damlaları yutunca derya, güçlenir.
Azgınlaşan suyun, kısılır nefesi!
Sulardan gelir, müziğin hazin sesi!
Doğanın içinde, doğayı severim.
Yanımda ol ki, anlam bulsun gözlerim.
Yağmurda ıslanıp, damlayı öperim.
Yaşamın gizemi içinde, gezerim.
Mehmet Altunay 09/12/2025 Beşiktaş sahili.
AŞİKÂR OLMAYACAK SUSKUNLUĞUM
Benim sarhoşluğum, çok uzaklarda.
Hasretim tek damla, yaşam şarabına!
Buğdayın rengini, bilirim ekmeğin hazzını da.
Tandırda pişen lavaşın, kokusunu da.
Özlemlerim yankısızdır, dünyada.
Koyun yoğurduna, yayık ayranına muhtacım.
Anadolu’ya hayranım, tıpkı sen gibi.
Hasretim sımsıcak lavaşla, tereyağına.
Kilden yapılan tandırın, sıcaklığında.
Maşukun aşkına, bağımlılığı gibi.
Bakmasan da yüzüme, toprak kokusunda.
Bulurum seni, yağmurlu havanın tınısında.
Gerilse de sinirlerim, defalarca!
Yatıştırmaya yetiyor, gülüşlerin.
Peki ya dudakların, solmuş rengi!
Ya dişlerin, dişlerin sapsarı sigaradan!
Nefesin de kokuyor, itiyor beni uzağa!
Hilâfsız engelliyor yakın konuşmamı.
Yağmur ıslatıyor çatlayan dudaklarımı.
Hava basık gri, kapkara bulutlar sardı.
Büsbütün şehri, koca dünyayı.
Sanki tükenir gibi oluyor, umutlarım!
Beklemek zor oluyor sabahı.
Sam yeliyle dağılıyor damlalarım.
Damla damla otlara düşüyor, sevdalarım.
Işıkları da sardı umutsuzluğum.
Rüzgârınla sallanıyor yorgunluğum.
Sen gibi, yollarım kapalı!
Her nedense, sana tutkunum!
Belki de şaşıracaksın?
Şizofrenik algıya kapılacaksın!
Katlanır metre gibi olacak duyguların.
Ölçüp biçerek, cebine koyacaksın…
Ellerimden sımsıkı tutmuyorsun?
Nedendir bu garip, ağır iyimserliğin?
Benim sessizdir, hayata bağlılığım.
İyimser olsan da, senin uzağındayım!
Üzgünüm, aşikâr olmayacak,
Ebediyete varacak!
Bu benim suskunluğum… !
Mehmet Altunay 08/12/2025 İstanbul
Halk Edebiyatı Dergisi İnternet Sitesi


