Halk Edebiyatı Dergisi İnternet Sitesi
Kara Kalem: Mehmet Mücahit Yurteri
Bir ağaç misali alınca yara,
Gönül mahzun, boyun eğer, iniler.
Tüter sinesinde, dönüşür kora,
Ah çeker, bağrımı oyar, iniler!
Dünyanın varına ümit beslemez,
Kapatır sineyi, mihman istemez.
Yıkılır sinesi, ruhu süslemez,
Al çıkarır, kara giyer, iniler!
Hayali, ümidi sanki bir yağma,
Cihanın varlığı oluşur mağma.
Kalp gözü açılır, gözleri ağma,
Belki sevdikleri duyar, iniler.
Zaman aynı zaman, ömürmüş giden,
Açılır bahane, suyundan, nemden.
Ömür kalesi bu, örülmüş gamdan,
Beşikten mezara sayar, iniler.
Pinhan der, sararan gönül bağları,
Devrolur, aldırmaz gençlik çağları.
Teslimi’den sonra gelen çağları,
Bir mezar taşında duyar, iniler.
Pinhan-Teslimi
30.10.2025
