Halk Edebiyatı Dergisi İnternet Sitesi
“İnsan kapıları seçtiğini sanır, oysa yol çoktan onu seçmiştir…”
Mehmet Mücahit Yurteri
Kapılar Yollar
Bir nefeste başlar insan,
Gözlerini açtığı ilk yer,
Ne bir seçimin izini taşır,
Ne de bir yön levhası fısıldar geleceği…
Bir beşik serilir kaderin avlusuna,
Ve oradan başlar yürüyüş…
Ayakları çıplaktır ilk,
Yolun taşını, çamurunu, her acısını tanır,
Ve önünde,
Birer düş gibi rengarenk kapılar belirir:
Yeşil kapı, bir huzur gibi,
Mavi kapı, bir umut gibi,
Sarı kapı, bir şüphe,
Ve kırmızı kapı, bir isyan gibi…
Her biri başka bir yola çıkan kapılar…
Ama hangisi nereye çıkar?..
Kim bilebilir ki?..
İnsan sanır ki seçtiği kapı,
Onu doğru yere taşıyacak…
Bir aydınlığa, bir zafere belki…
Oysa her kapı,
Aynı sonsuzluğun eşiğine açılır…
Ne kadar arasa da en doğru kapıyı,
Ne kadar dua etse de yolunu değiştirmek için,
Yürür yine de,
Çünkü yürümek insanın alnına yazılmıştır…
Ve her adımda,
Biraz daha tanır kendini,
Biraz daha kaybeder…
Sonunda anlar:
Kader, yolun değil,
Yürüyenin sırtına yazılmış bir haritadır.
Bakırköy, Nisan 2025
Mehmet Mücahit Yurteri
