Annem

Annem

Gitmek var ya! Gidemiyorsun…
Prangalarım görülmüyor…
Üzerimde toprağın ağırlığı…
Yorgunum anne!

Bir yan nefret söylüyor
Bir yan umut fısıldıyor…
Kulak duyuyor, kalp sağırlaşıyor
Ayağım atmıyor, yorgunum anne!

Musalla taşında yıkarken seni
Susmuş bedenin…
Dünyaya kenetlenmiş dudakların…
Yüreğimin feryadı suyun acısına karışmış…

Yorgunum anne!
Kokun hala başörtünde, saklıyorum…
On bir yıldır neredesin? Yok dedikleri ne?
Zihnim susmuyor… Araftayım anne!

Yazan: Nevin Solakarı/Ağustos/2025

Facebook ta paylaş

X te paylaş