“Zinciri kırmak, bazen yalnızca aynaya bakmaktır;
kendini hatırlamak, en büyük özgürlüktür.”
Mehmet Mücahit Yurteri
Kara Kalem :Mehmet Mücahit Yurteri
Kimdir Esir?
Zincir…
Bir bilekte değil yalnızca;
Bazen bir bakışın sessizliğinde,
Bazen bir düşüncenin gölgesinde örülür…
Mapus… Demirden örülmüş bir kafes midir yalnızca?..
Yoksa hayatın içindeki görünmez parmaklıklar mı?..
Çöker insanın omzuna
Bir kuş misali,
Gökyüzünü içinde taşıyıp uçamayan…
Bedel ödeyenler mi esirdir,
Yoksa sustukça içindeki sesi boğanlar mı?..
Gün ışığına çıkıp da
Karanlığın içinde yürüyen,
Gerçekten hür müdür?..
Dışarısı bir serap mı sadece?..
Işıltılı bir hapishane belki de…
Kimi kendi gölgesine zincirli yaşar,
Kimi karanlık duvarlar ardında
Kalbinde bir orman büyütür, serbestçe…
Ve asıl mahkûmiyet şudur belki de:
Kendini unutan bir yürekte,
Kilitli kalmak…
Oysa özgürlük,
Bir fikrin uçuşu, bir hayalin nefesi olabilir…
Bir çocuğun gülüşünde,
Bir annenin duasında filizlenebilir…
Önemli olan;
Dışındaki zinciri değil,
İçindeki kanadı fark etmektir…
Ve bunu hissetmek
İnsanın en derin kuytusundadır…
Mehmet Mücahit Yurteri
Başakşehir, Haziran 2025