Şiir

Gönlüm esrik Yine bir bulutu sıktılar Oysa zamanı gelmemişti Bir fidanı burdular Nere gidem hayat Maymunlar şiddette Limanımı bozdular Varlığım titremekte Ah zamanın tuşları Kimlerin elindesin Yıldızların burçları Niye sitemdesin Elbet ki vaktin öldürücüsü Her daim devredesin Süpürürsün çapakları Sükuna gitmektesin İlker Ko / 90EF46 Ekim 2025

Göreceli yaşamın matematiği… Kâinatın açamayan çiçeği kalabalık sokağın girilmez levhası… Mavi kelebek gizil ruhunda… Hakir görülmekten canı sızlanmakta… Sadakasını veren, bakmaz düşen aynaya! Niye sorgulanmaz arkası? Şehrin metrosu kışlığı, çocuk parkı yazlığı… Nemli, soğuk taşların üzerinde üşür bedeni katığı acı, içtiği halk çeşmesi… Yanında kalmış bozuk gitarı titreyen elleriyle çalmakta kederini zahir olmayan aşk düşünde… Nereden gelip nereye gittiği sisli …

B-ahti-yarlık Günleri Dil mi kaldı/gül mü kaldı/ gün mü kaldı geriye baştacı kuralsızlık/ilkesizlik hâkezâ sevd-a-lar unutuldu eskidi ol mürteza… Dünya öyle başıboş insan ki serden sarhoş yolcular yolda kaldı/hani ya o kervancı daraldıkça daraldı/ol edebî metinler alfabe üzerinde tepiniyordu diller… Sorgusuz firavunlar kararttı son geceyi/uzağa daldı şafak pencere tek kanatlı/rüyada ni-hâl vardı… Ol nehirler isyandı/ zor/hoş vakitlerin bahtiyarlığında Dicle gibi …

“Bazı eller dokunmaz, sadece götürür… Bazı rüzgârlar, bir bakışı ömür boyu taşır…” Mehmet Mücahit Yurteri Kara Kalem: Mehmet Mücahit Yurteri Rüzgârın Elleri Onu ilk gördüğümde, kayaların suskun omzuna yaslanmıştı… Bakışları, ufkun ötesine sürgün edilmiş gibiydi… Düşünceleri mi savruluyordu rüzgârla?.. Yoksa içindeki kırgınlık mı dökülüyordu denize, sessizce?.. Gökyüzü gri bir ağıt gibiydi, deniz, bulanık bir hıçkırık gibi… ama o gözler, o …

Varlığınla yaşamak uğruna, Vakitlerin ritmine savrulan yapraklar, Ruhun vaktine; sonsuzluğa yelken açar. Bir damla can izi, cana yerleşir. Aşkın ötenazisi, iki yüreği uyuşturur. Aşkın şiddeti arşı titretir. Harabe olan yüreğin duygu yüklü gemisine, Sessizliğin sarsıntısı; tsunami yaratır. İhanetin bedeli yüreği parçalar. Her yöne dağılan can kırıntıları, Yüreğe ok gibi saplanır. Düşme artık gönlüme! Tenine değince yakıyor. Dokunma güzel yaşanan anılara, …

Kelkız Duydum ki yangın çıkmış dudaklarında, İtfaiye geç kalmış… Saçlarına sıçramış alevler, Kel kalmışsın… Oysa haberim olsaydı tükürüğümle Söndürürdüm o alevleri ben… Belli ki imar izni çıkacak verimli topraklara, Oysa ben senin gecekondundum… İçme şu sigarayı, Yangın tüpümüz bitik demiştim… Yağmurumuz kesik, Bulutların vergisini veremedik… Biliyorum çok sigara öldürdün, Tütün yanarken sen gülüyordun, Nasıl bir manyaksın? Kazayla süslenmiş cinayet… Besbelli …

Kara Kalem : Mehmet Mücahit Yurteri Gönül meftun eden bakış içten yaktı! Yumuşak derin tebessüm, kalbe aktı. Ters lâle döndü, leylâk kokusu verdi. Gönlümü büryan gibi, yerlere serdi. Zehirli baştankara, sinsi gülüşün. Masum yüreğimi sana, köle etti. O çatık kaşlarınla, geri dönüşün! Kara mavi kederlere, itti beni. İhtişamlı bakışı unutmaz gözler. Aklımdan çıkmaz ki, halavetli sözler. Ruhum etrafında uskur gibi …

İçimde dağılan bulutlar gibisin Dokunsan akacağım kalbine Geceye meydan okuyan ışıklar gibisin Aydınlığa gebe olan kalbime uzat ellerini Bir akşam sandık kokusu bıraktım sana Kilitleri kendine yoksul Bir yıldırım çakıldı yüreğime Akşam seferinde umutlar yoksul Su birikintisi değdi ayağıma Bir anda suda serabın belirdi Gelemedim son durağıma Beni ellerine zaman eriştirmedi Ruhumun yansımasıydın sen Sana baktığımda cennetime varıyordum Başıma gelemeyenlerin …

Kara Kalem : Mehmet Mücahit Yurteri İçimde dağılan bulutlar gibisin Dokunsan akacağım kalbine Geceye meydan okuyan ışıklar gibisin Aydınlığa gebe olan kalbime uzat ellerini Bir akşam sandık kokusu bıraktım sana Kilitleri kendine yoksul Bir yıldırım çakıldı yüreğime Akşam seferinde umutlar yoksul Su birikintisi değdi ayağıma Bir anda suda serabın belirdi Gelemedim son durağıma Beni ellerine zaman eriştirmedi Ruhumun yansımasıydın sen …

​Anadan dünyaya gelince insan, Etrafına bakar bakar, öğrenir. Sanırsın ki onda kuş dili, lisan, Yavaştan zamana akar, öğrenir. ​Her ne kadar cahil olsa bir kişi, Bulması gerekmez yaşı yetmişi. Dünyaya gelmeden yanık sa aşı, Dünya meşakkati çeker, öğrenir. ​Kondurmaz namerdin ihanetini, İstemez faninin saltanatını. Dinlerse bir âlim nasihatini, Gönül çerağını yakar, öğrenir. ​Çoğalır ruhunda alıcı vezin, Hikmeti çoğalır dildeki sözün. …