Haber

Kara Kalem : Mehmet Mücahit Yurteri İçimde dağılan bulutlar gibisin Dokunsan akacağım kalbine Geceye meydan okuyan ışıklar gibisin Aydınlığa gebe olan kalbime uzat ellerini Bir akşam sandık kokusu bıraktım sana Kilitleri kendine yoksul Bir yıldırım çakıldı yüreğime Akşam seferinde umutlar yoksul Su birikintisi değdi ayağıma Bir anda suda serabın belirdi Gelemedim son durağıma Beni ellerine zaman eriştirmedi Ruhumun yansımasıydın sen …

yazmak meramım değil ürperti çöktü kafamın üzerine bu katlanılmaz baş ağrısı gürültü var kafamın içinde bu katlanılmaz çınlama eski insanlar insan değildi ölenler insan değildi eski varlığıma yabancıyım kiminle konuştuğumun farkında değilim bu yazgının demirbaşı aynı camdan duvara mükerrer darbeler süpürülmemiş taş toprak ayaklarımızda kansız kesikler kaybolmuşluk çağrısını duymazlar gözlerini değdirme göğsümden derine ziyan olmuşluk sindi sözlerimize bu katlanılmaz sessizlik …

Şiir İncelemesi Yazar: Şeyda Bozkurt Kitap Adı: Destina Şiir: Temmuz’un Matemi Hüzün Çiçeği Şeyda Bozkurt’un Destina adlı kitabından “Temmuz’ un Matemi” şiirinin incelemesini yani analizini yapmadan önce, paylaşmanın güzelliği adına, birkaç söz söylemek istiyorum. İlk Perpa ailesi ile tanışmamız Halk Edebiyat Dergisi imtiyaz sahibi Şenol Tombaş atölye hocamızın “Yazarlığın Kutsal Kitabı” imza günü olmuştu. Bu geceye gitmeden önce Halk Edebiyat …

Menkıbe Gözbebeklerin kaçınarak sakladığı o şey Bu kaçıncı can kırığının sesi göğü titreten Nefes almaya tahammülü biten ey gönül, bekle… Empati yoksunluğu değil, Olsa olsa münafıklık emareleri onlarınki. Allah demekle değil, adil olmakla erişilir menzile. Ne çok acıdı kalbimiz… Oysa altı üstü birkaç sene yaşayıp gideceğiz. Kahvenin köpüksüzünü kendimize ayırdık diye mi kırdınız? Oysa ne çok incelik saklıydı. Size insansızlığı …

Şair ve yazar Yavuz Bülent Bakiler Vefat Etti! Türk edebiyatının önemli isimlerinden şair ve yazar Yavuz Bülent Bakiler, 89 yaşında vefat etti. Mekanı cennet olsun , ailesine dergimiz olarak sabır ve başsağlığı dileriz.

Bıraktım artık hayat ile kavgayı, Barış imzaladık bu sabaha karşı, Nice canlar ki gözlerimizden aktı, Sağ çıkan yok ki bu yaşam savaşından!.. Savaş şeytanın olsun, huzur da bizim, Bunca yıl mezarlığa döndü şu içim. Fitne için giden varsa da pazara, Uğrayacaktır vicdanında azaba!.. Bıraktım artık bu hayatla kavgayı, Barış yaptım ebediyen yaşamayı… Nafile can benim mal da benim sandım. Güneş …

Bilemedim… Kara Kalem : Mehmet Mücahit Yurteri Kaç bayat ekmek üzerine mum diktik? Boğazımız hangi lokmada düğümlendi? Bilemedim! Suya bezedim aşkını, hasretini… Söküp atamadım yürekte nakşedileni… Kalbim dar geldi nefes alamadım… Yüzünde açan hangi tebessüme esir düştüm Bilemedim! Kaç gemiye gözyaşlarımı yelken yaptım? Hani hep vardın! Şiir yolunda ararken gölgeni Sensizliğin ruhumu acıtacağını… Bilemedim! Birbirimizin oltasında çırpınıp durduk… Basıp geçerken …

Yaşamak Müsait değilim kederlere artık!.. Kendisini kafa-göz dövmüşlüğüm bile var. Yılandan kaçar gibi kaçıyorum kasvetli insanlardan… Erdemli bir ot gibi yaşıyorum, Bir ineğin busesini bekliyorum. Vitesi boşa attım, Yokuş aşağı iniyorum, Yakındır uçurumdan uçmam, “Kim demiş ben uçamam?” diye… Denizde tükürüğümü yüzdürüyorum, Martıyla dalga dalga, dalga geçiyoruz. İstersem güneşi söndürüyorum, Dünyayı ayağımın altına alıp, Bir de ayaklarımı yıkatıyorum… Dertleri pazara …

Çiçeğim Çiçeğim, sen yağmursun ağlamak senin neyine? Ayrılık yok, çünkü dereler hep akar birliğe… Şayet sen yaratıldıysan ölüm senin neyine? Fanilik faninin olsun, beka elbet bizimdir. Çiçeğim, sen güneşsin karanlık senin neyine? Yıldız yıldız kırılsan da gece senin neyine? Talan etseler de dünyayı hırs senin neyine? Dünya-ahiret onların olsun, bize aşk yeter!.. Sen mürekkepsin, kalemi kırmak senin neyine? Sen kader …

Gözbebeklerin kaçınarak sakladığı o şey Bu kaçıncı can kırığının sesi göğü titreten Nefes almaya tahammülü biten ey gönül, bekle… Empati yoksunluğu değil, Olsa olsa münafıklık emareleri onlarınki. Allah demekle değil, adil olmakla erişilir menzile. Ne çok acıdı kalbimiz… Oysa altı üstü birkaç sene yaşayıp gideceğiz. Kahvenin köpüksüzünü kendimize ayırdık diye mi kırdınız? Oysa ne çok incelik saklıydı. Size insansızlığı ilham …