Kara kalem : Mehmet Mücahit Yurteri Sessizce giden insanlarım var benim, Gittiklerini fark etmediğimi zanneden. Hayatımda oturdukları koltuklardan, Aniden, sessizce kalkıp da giden. Hangi sözüyle, bakışıyla, derin iç çekişiyle, Lafı geçiştirmesiyle, kaçamak halleriyle, Gittiklerini anladığım insanlarım var benim. Beni düşüncelerindeki hücreye mahkum eden. Aslına bakarsan gitmeleri iyi oldu biliyor musun? Bir nefes aldım, ortam çok havasızmış. O koltukları dışarı çıkardım, …

Tutabilir misin zamanı? Avuçlarında sıkabilir misin? Kucağına alıp sevebilir misin? İleri geri alıp oynayabilir misin? Hükmedebilir misin zamana? Hakkında karar verebilir misin? Gelişinle gidişinin dışında, Herhangi bir kısmına şahit olabilir misin? Seni de kapsayan büyük bir gök kubbe bu, Varlığın sadece küçük bir iz, okyanusun derinlerinde eşsiz bir inci, Bütün bu soruların cevabını bulduğunda, Eminim olacaksın bu imtihanda birinci. Birgül …

Kadınım Ayağa kalk kadınım al eline kalemi, Hayata geriden başlamak mı? bu senin kaderindi. Kendi kararın diye bir şey yok, kurma hayatının hayalini, Sonuçta eksik eteksin, aklın kısa, kırk sözünden biri doğru değil mi? Ayağa kalk kadınım al eline kalemi, Değer verilmemiş sözüne, aklına, düşüncene; söyleneni yap yeterli. Gözü açılır diye okumasın demişlerdi, ilkokula gitsin yeter, ne olacak ki sanki, …

Fotoğraf: Birgül Tombul Gün batıyor… Elini kana buladı batarken güneş. Gri, kırmızı bulutlar dolu her yanda, Gökyüzü bu akşam sıkıntılı, bir başka. Yoldayım, geliyorum… Ne kadar çok yolda ve giden var. Her taraf insan dolu tıka basa, Yeryüzü bu akşam tam anlamıyla bir curcuna. Hiç tadım yok… Her yerde birileri var ama kof, Her taraf ışıltılı ama manasız, bomboş, Sence …

Meraklı Sorular Bir filmde sonbahar neden bu kadar hüzünlüdür? Neden hep umut verir, heyecanlandırır ilkbahar? Yaz dediğimizde neden güvenemeyiz o ışıltıya, sıcacık coşkuya? Kışın anlamı her zaman, ölüm mü demek oluyor hayatımızda? Gözlerimiz neden gökyüzünde hep bir şeyler arar? Kuşlar, bulutlar acaba neden neşe verir insana? Çiçeklerle dopdolu bir çelenk, ölümü hatırlatırken, Basit bir kır çiçeği neşeyle yaşama sevinci verir …

Gidenler… Kalanlar… Dönenler… Birgül Tombul “Bilmez ki dönen kimse, Giden kimse değildir artık.” Edip Cansever. Böyle der Edip Cansever, doğru… Hem de büyük bir kararlılıkla, hevesle gitti… Ben gidiyorum dedi… Gitmeliyim dedi… Gitmezsem hiç kimse için iyi olmayacak dedi… Birbirimize zaman vermeliyiz dedi… Yoruldum artık taşıyamıyorum dedi… “Gitsem mi?” demedi, gitti… Halbuki nikah masasında ağzımızdan o “Evet!” sözcüğü çıktığında birbirimizin …

İnsanı Yaşatan Neden Yazar : Birgül Tombul Enes ve Cemre koridorda karşılaştılar. Birbirlerine gülümseyerek baktılar. İkisi de aynı sınıfta birbirleri hakkında ismi tam olarak konmamış bir yakınlıkta, iyi arkadaşlardı. Aslında ikisi de sürekli yan yana oturmayı istiyor, birinin konuştuğu herhangi bir konuya diğeri kayıtsız kalamıyordu. Üniversitenin ilk senesinden beri hemen hemen aynı dersleri almış ve kariyer hedeflerini aynı istikamette yürütmüşlerdi. …