İkilemler neden akıl çeler? Kayboluyorum soruların içinde… Akıl sandalım hangi yana devrilecek? Rüzgar estikçe dalgalar devleşecek… Bildiğim yaşamak niçin bana bu kadar yabancı? Bildiklerim, bilmediklerimin acısını niçin hafifletmiyor? Istırabımın nedeni hangisi? Soru sormayı bilsen ne olacak? Cevaplar dilsiz olduktan sonra!.. Hayatla izdivacımdan ölüm doğacak, Ve insanlar var tip tip Zamanlar bile kip kip Ben şimdi hangi zaman kipindeyim? Sen misin …

Ters Zekalı Zalimden de merhamet dilenirsin, Cahilden ilim/ bilim dilenirsin. Kuru ağaçtan meyve de beklersin, Hakk’tan değil de kuldan dilenirsin. Hırsıza altın emanet edersin, Katilden nice ömür dilenirsin, Bedbahttan bile talih dilenirsin, Şeytandan niye cennet dilenirsin? Vefasızlardan vefa da dilenirsin, Aşksızlardan bile aşk dilenirsin, Ömrünü çalandan ömür dilersin. Korkaklardan cesaret dilenirsin. Arsızca yol bilmeze yol sorarsın, Azrail’e bile ömür sorarsın, …

Bekl-emek   Beklemek hiç büyümemek, Sadakatin kollarında büyülenmek, Ve hiçbir şeye yetişememek, Zamanın kalbine bir dağ gibi oturmak, Bir seçeneğin etrafını sıkıca düğümlemek, Emekleyerek sabır kâbesini tavaf etmek… Daha iyi seçenekleri görünce de “Eyvah!” demek. Beklemek kimi zaman büyük pişmanlıkların ocağıdır, Öyle de güzel bekleyişler vardır ki umut giyinirler, Müjdeli yıldızlarla süslerler durağı… Beklemek sabrı öğretir bize, Ondan çok şey …

Yalnızlık Ebedi Bir Ölümdür !.. Yalnızlık kimi zaman tepkidir. Anlayışsızlığa, görgüsüzlüğe, saygısızlığa… Bu anlamda bir korunma içgüdüsüdür. İnsanların tahribatından kurtulmanın kalesidir. Güneş tek olduğu için aydınlatır dünyayı, oysa yıldızlar öyle mi? Hangi biri aydınlatabilir kelimelerimizi tek başına? Elbette insanlardan kaçsak da yalnızlığın eline düşünce ondan da zararlar görebiliriz. Sahipsiz kuzuyu yalnızlık sahiplenecek değil ya!.. Bu anlamda bir faydalı yalnızlık, iki …

Olmayınca Balığa akıbetini göstersen de oltaya düşüyor. Eşeğin yükünü alsan da kendine yük buluyor. Kediyi iyi eğitsen de fareyi görünce duramıyor. Cahile laf anlatsan da geceden güneş sağılmıyor, Bir ömür cehalete tapmış “Allah nerede?” diyor. Kendi mezarını kazıyor da başkasını gömeceğini sanıyor, Kanıyor kanıyor da kendini gül bahçesi sanıyor!.. Hiç gündüzle gece, ölüyle diri bir olur mu? Ölüye akıl versen …

Belli ki Huzura “Huzur” İçin Çıkmadık Yağmur ağlasa bile bunu kim fark edecek ki? Güneş yansa da onun acısını kim hissedecek? “Kim” kimin umurundaki bunca benlik varken? Terbiye edilmemiş hayvan eve alınır mı? Oysa içimiz yabani hayvanlarla dolu. Siretimizi sakladık, dışımızı da süsledik. Fakat bir göz var her şeyin hakikatini gören. Yani güneşe karınca görünmez değildir. Gözlerini kapatsan bile sanma …

Oku da Beynini Kurtar !.. “Niçin okumalıyız?” Çünkü okumazsak beyin ölümümüz gerçekleşir. Bu şekilde ölümler dünyada ve ülkemizde birinci sıradadır. Zihnimizin yaşam kaynağı öğrenmektir, nasıl ki nefes almadan yaşayamazsak, beynimiz için de okumak, öğrenmek öyledir. Bir kelime öğrenmek beynin daha verimli çalışmasını sağlar, hafızayı güçlendirir, analitik düşünce becerilerini artırır ve sosyal yaşantımıza katkı sağlar. Öyle ki kelimeler beynimizin yakıtıdır, hammaddesidir, …

Tanrı’dan Uzun Yaşayan Var mı? Her şeyin şov ve gösteri olduğu dünyada rekabet kaçınılmazdır. Fakat büyük insanların rekabeti kendisiyledir ve günü kurtarmanın derdinde ya da ego tatmininin peşinde değildirler. Çatışma, kapışma yerine uyumu ve paylaşmayı keşfedebiliriz. Bu gereksiz çatışmalar insanı çatır çatır yiyip yutmaktadır. Rekabet yerine gıpta etmek ve çalışarak aradaki mesafeyi kapatmak hatta üstüne çıkmak gerekir. Elbette rekabet bir …

Derde Derman Yakışır Yağmur, kaldırımda biriken suya düştükçe sanki gamze gamze gülümsüyor. Bir huzur ürpermesi kederleri gıdıklıyor. Yürek gözden önce ağlar, keder yumağıdır yağmurlar. Büyüdükçe dertlerimizi kara bulutlarda sakladık. Oysa ağlamayan ve yeryüzüne düşmeyen dert olur mu? Belki kelebek misali bakan anılarla biraz olsun gülümsedik. Yanaklarımız dalgalandı da kıyıya vurdu ruhumuzun ışığı. Elbet gözyaşları da güneş açar. Kurumuş toprak çatlamaya …

Sönmeyen Güneş Kamil Sönmez Ağabey Vefatının sene-i devriyesinde Kamil ağabey ile olan üç beş anımı anlatacağım. Zamanla sanki anılar şiirleşiyor. Belki de anılar biriktirmek için yaşadık. Anısız bir hayat, ne konuşabilir ki? Kamil Sönmez ağabey gibi insanların ışığı hiç sönmez. Biz mumda yanan bir ip olsak da bazı insanlar öyle güçlü bir ışık saçıyor ki hiçbir kuvvet onu söndüremiyor. Kamil …