Deneme

Gezmek mutluluktur güzelliktir sevgidir. Güzelliklerin göze yansımasıdır. İstanbul’un bir çok semti gezmeye görmeye değer niteliktedir. Beşiktaş’ta gezelerken, uzun zamandır hiç uğramadığım, fakat unutamadığım Ortaköy’e yürüyerek gitmek istedim ama otobüs durağına yaklaşınca bir otobüs geldi. Baktım Ortaköy Dereboyu yazıyor. Yürümekten vazgeçip, otobüse bindim ki vakit kaybetmeden Ortaköy’e varayım. Fakat nerde o sakinlik. Müzmin trafik izin vermedi. Yahya Efendi durağını biraz geçeledik, …

Nedir Bu Dil Felsefesi – 3 (Chomsky) Noam Chomsky’nin “Syntactic Structures” (1957) adlı eseri, Dönüşümsel-Üretken Dilbilgisi teorisini ilk kez kapsamlı olarak sunduğu temel eseridir. Bunun yanında iki eseri daha vardır; ancak ben esasen konuyu, bildiğiniz gibi, güncel ve anlaşılır örnekler üzerinden anlatmak istiyorum. Onlara kısaca daha sonra değineceğim. Dil felsefesi ve dil çalışmaları birbirinden ayrı değildir. Her bir filozof diğerinden …

Gençlik denildiğinde akla ne gelir? Kanı deli akan, taze baharları hatırlatan; insan ömrünün olgunluğa geçiş dönemi… Bastığı yeri titreten, tabiri caizse “taşı sıksa suyunu çıkaran”, ama büyüklerine saygısını bilen, adabıyla yaşayan bir gençlik… Eğitim, her şeyden önce adabımuaşeret kurallarını özümsemek demektir. Aynı zamanda hedefine yürümek, zorluklardan yılmayıp daha da gayretlenmek demektir. Eskilerin güzel bir sözü vardır: “Hamdım – piştim – …

Sevmek: Birine gönül vermek, sevgiyle bağlanmak, âşık olmak Sevilmek: Sevmek eylemine konu olmak İnsan, sevdiği için mi sevilir yoksa sevildiği için mi sever? Böyle bir konuyu ele alıp yazmaya başladığımda, aslında kendimle de içsel olarak yüzleşmem gerektiğini düşündüm. Günlük yaşantımızın içerisine dâhil olan bu sevimli konuyu, gönül sohbetlerine de sıkça dâhil ederiz. Kimileri sevmenin önemini vurgularken, kimilerine de sevildiğini bilmek …

Nedir Bu Dil Felsefesi Seri 2- Quine – Emprizmin İki Dogması Daha önce dil felsefesi ile ilgili bir girizgah yazısı yazmıştım. Genel bir bilgi vermiş ve hafiften dil felsefesinin ne olduğu konusunda en azından önbilgi edinilmesi için, kendi ifadelerimi de ekleyip zihninizde bir temel inşa etmeye çalışmanın adımlarını attım diyebilirim. Ama dil felsefesini biraz daha kazımak için sıra sıra gidelim …

Tuhaf bir rüya gördüm dün gece, güzel bir kadının rehberliğinde dünya turuna çıkmışım, bu ekonomik şartlarda anca rüyamda çıkarım zaten dünya turuna. Uyanır uyanmaz ne rüyaydı be! Dedim kendi kendime. Sonrasında rüyamın zaman içerisinde beynime giden birçok görsel ve işitsel veri akışı ile ilgili olduğunu anladım. Bulanık sisler içindeki siluetleri hayal meyal hatırlasam da rüyamdaki sesler hala çınlıyor beynimin içinde. …

Yüreği Yakan Dalgalar Ay bulutların arasında gezinir, Yakamozun ışıltısı sevdalıları birleştirir. Denize yansıyan aşkın ışıltısı, Kayalıkların arasına gizlenir. Tanrının yüreğime yerleştirdiği, Aşkın kabuk bağlayan yarası; İstiridyenin kabuğuna sığınan inci tanesi olur. Senden bana yansıyan ışıltı da kâinatı parlatır. Dudaklarını yakan ateş, Güneşin yüreğini eritir. Damarlarımı yakan sevda ateşi, Tutuşan yüreği küle çevirir. Gecenin payına düşen yalnızlık, Gölgelere yaren olur. Konuşmak …

SIKIŞMIŞLIK Son dönemde üzerine çok düşündüğüm bir konudan bahsetmek istiyorum. Çünkü 21. yüzyılda herkesin aşırı uçlara çekilmek istendiği bir çağda, kendi inançları ve değerleri ile kendi hâlinde yaşayan insanların, bu aşırı uçlar arasında sıkışmışlığını gözlemliyorum. Başka bir perspektiften bakmak, belki de başka bir şekilde düşünmeye neden olabilir. Çoğu zaman anlamak için değil, saldırmak için bekleyen insanlarla bir arada yaşıyor gibi …

​Günümüzde İnsanlık ​Günümüzde her ne yana baksak insanlığımızı unutmuşçasına zulüm fışkırırken çok şükür ki iyi insanlar da var aramızda. Gerçekten de bizler, bu iyi insanların yüzü suyu hürmetine mi ayakta duruyoruz? ​İstanbul için geçerli şöyle bir söz duymuştum: “İstanbul’a gece yarısına kadar lanet yağsa, gece yarısından sonra da rahmet yağar.” Bence bu sözün anlamı şuydu: Bazı insanlar her ne kadar …

“Sessizliğin en derin yankısı, kalbinin feryadıdır…” Mehmet Mücahit Yurteri Kara Kalem: Mehmet Mücahit Yurteri Sessiz Feryat Yalnızlık… Ne kadar derin, ne kadar ıssız, Derin bir uçurum gibi, Sesini yutan bir boşluk, İnsan denizinde yankılanmayan bir çığlık… Ne bir dokunuş ulaşır, ne bir ses uzanır, Ne acının adı vardır, ne de bir teselli… Sadece içten içe kanayan bir sızı, Kendi içine …