Veda Nöbeti Hercai bir nehir gibisin Tutunamıyorum Gönül deryasının kıyısında Akıp giden zamanın bulanık dalgaları Çehrenin kıyısına yansıdı. Sözlerinin can yakan parçaları Ciğerimin ortasına kor gibi düştü Arkana dönüp bakmadan gitmek Kalanın İki büklüm olan yüreğine Ayrılığın kör noktasını yerleştirdi. Vedaların gizli tanıkları Kelimeler, sessizlik nöbeti tuttu Ellerinle yazdığın son mektup Kanlı yazıların kırık satırlarına Sayfaların beyazlığına, al olmuştu. Yüreğin …

Ölmenin Tesellisi Kader Olmamalı! Yaşam ve ölüm: Ne kadar zıt kelimeler değil mi? Birkaç gündür yaşadığımız tam da bunun özeti gibi. Günün, güneşinin doğuşunun sıcacık yüreklerimize değdiği bir günün sabahından, rutin işlerin hesabını tutarken bir anda gelen ölümün titrek sesi ve uğultusu yüreğimize kor gibi düştü. Öyle ki, sevdiğimiz kişilerin sesini duymak için çırpınan yüreklerin ritmi sanki sarsıntıların titrenişlerine karışmasıyla, …

Müphem Çıkmazı Gözlerin müphem bakmak zorunda mıydı? Bakışlarının duygu yüklü ateşi Ne oldu da! Küllerini parça parça savurdu. Yaralı yüreğime sinen Ayrılığın ateşi Gururun geçtiği yollarında Yazgının çizgisini kor gibi yaktı. Tenin müphem dokunmak zorunda mıydı? Göğsüne başımı koymak En sıcak duygunun Gönül evini hissederken Soğuk ellerinin dokunan yüreğime Derinin donmuş damarları Ruhun canlı tutkusuna Buz kütlelerini yaşattı. Kelimelerin müphem …

Halı Altına Kimliğini Süpürmek Elini bırakmayana inanmalı, Anne’ye… Geleceğine güvenle sarılmalı, Kadına… Geçmişin tarihine güven duymalı, Ceninin ana rahminde şekil aldığına… Yaşamın kendisine tutunmalı, Limanın evinin içi olduğuna… Bedeninin kabuğunu kırmalı, Dondurulmuş düşüncelerin kalıplarında… Toprağın bereketine inanmalı, Tohumların sevgi ile filizlendiğine … Sokakların sessizliğinde dolaşmalı, Çığlıklarında korku hissetmeden… Geleceğine umutla bakmayı öğrenmeli, Umudunu ellerinden alanlara inatla… Başarının imzasını atmayı görev …

Pablo Picasso: Acı ve Ölüm Kaosun uğramadığı bir kâinat yok denecek kadar azdır. Savaşın yarattığı bu tahribat hem tabiatın düzenini hem de insanların ruhsal çöküntülerini de beraberinde getirmiştir. Savaşı çıkaranların simalarına baktığımızda, her gün yüzlerini temiz suyla ne kadar yıkasalar da, kan gölüne dönen toprağın renkleri, çamur lekeleri yüzlerinde hep yansıyacaktır. Picasso’da bu savaşın olduğu dönemin çamur kalan izlerini en …

Aşkın Günü Olur mu Demeyin! Valentine ya da Valentinus, Hristiyan inanışına göre Roma azizlerinden biridir. 269 yılı civarında öldürüldüğü sanılmaktadır. Aşıkların Azizi olarak da bilinir. Valentine, her yıl 14 Şubat günü anılır. Zamanla bu gün, Sevgililer Günü’ne dönüşmüştür. Sevgililer Günü, her yılın 14 Şubat günü birçok ülkede kutlanan özel gündür. Kökeni, Roma Katolik Kilisesi’nin inanışına dayanan bu gün, Valentine ismindeki …

Can’ın Can’a Döngüsü Aşkın çukuruna avuçlarım toprak atar Tırnak uçlarım kanın rengine boyanır Güneşin ışığı gündüzleri Isıtmaya yaren yüreğe Gecelerin karanlığı çökünce yüreğe Derinliğin sızısı Avuçlarımın arasına sıkışıp kalır. Yaralarımın sisli gölgeleri Şiirlere akar Mısraların buğulu yaprakların arasına Yağmurlar yağar aşkın gövdesine Islanmak yakar Derinin dudaklarına değince Bendeki ruhunun bir parçasına Bir can düşer canımın damlasına Gönül yarasına çizilen kesiğin …

Fotoğrafların İzleri Resimlere bakıp daldı yine gözler Adımlarını arar gibi Arıyorum her bir karesinin zerresinde Seninle olan fotoğraflarımızı Göz pınarlarım çizdi çerçevesini Tanıklık etti bakışların Gözlerimizin izlerini bir kareye sığdıramadık. Hatıraların sesleriyle içi dolu kutularında Masum sevdamızın çocuk sesleri yankılanıyor Ellerim yanıyor izin vermiyor Kalbimin kutusunu kapatmaya Dondurulmuş kelimeleri Isıtıyor şiirlerin dizeleri Hayallerimizin izlerini bir kareye sığdıramadık. Yüreğimin arasından kayıp …

Kesik Ten Seni sen de umuyorum Dokunmaya izin var mı? Yaralı göğsüne Beni bana sorarsan bakman yeterli Yansıyan gözlerine Korkma! Dokun ellerime. Hacer Taşdemir