Olan ve Olamayan
Kara Kalem : Mehmet Mücahit Yurteri
Sonunda ateş bile yakmamayı öğrendi,
Ve o, kül kül dönüştü de gül bahçesi oldu.
Ölüm de öle öle dirilmeyi öğrendi.
Kızıldeniz de zalimleri boğmayı bildi…
Şeytan bir türlü iyiliği öğrenemedi…
Bir sözle ay birken iki sevgili oldu.
Anasız olmadı da yalnız babasız oldu,
Masumluk iftiraya direnmeyi öğrendi.
Hasret gömleği de nihayet kör gözü açtı.
Şeytan bir türlü iyiliği öğrenemedi…
Olmaz ki dediklerin elbette bir gün olur,
Her şeye muktedir olan bakmışsın bulunur,
Nice nice mucizeler de yoktan var olur,
İyi kötüye; kötü de iyiye dönüşür,
Bakmışsın ki şeytanlar bile cennetlik olur.
Şenol Tombaş