Halk Edebiyatı Dergisi İnternet Sitesi
KÜLLERDEN BAHARA
Bir kurtulabilsem, bu zillet dertten.
Bu yüzden açmaz goncalarım, kasten.
Bakışlar sönmez ki, gürültü sesten.
Can cananı bulur, aldığı nefesten.
Dokunursan, titreyerek elime.
Bombeli, yumuşak, pamuk ellerle.
Bir sıcaklık akar içten, yüreğe.
O bakıştan sevgi damlar, içime.
Kurtulamadım, zulmetin elinden.
Söz etmem yeni sevgiliden, hemen.
Sevmez mi insan goncayı, yeniden?
Hisseder gözlerindeki sevgiyi, aniden.
Sen gibi birini artık, sevemem!
Eski aşklarıma gönül veremem.
Artık bir müddet kendime gelemem.
Yandaşımı kovdum, geri dönemem.
Sana kıvılcım yok, külüm bozardı.
Duygularımsa tamamen, sarardı.
Eskiyle yaşamak ölümden, beter.
Yeni sevgiye bir kıvılcım, yeter.
Belki bu bahar, goncalarım açar.
Güller al rengini güneşle,saçar.
Gönlümde şenlenip, çağlayıp akar.
Yüreğimde yeni sevgiler, çağlar.
Mehmet ALTUNAY 03/ 08/2025 İstanbul
